Τα Άγια λείψανα, τα οποία τιμά η
Εκκλησία και η τιμή αυτή είναι μέρος της πίστης και της παράδοσής μας, δεν
χρειάζονται κανενός είδους «κρατικές τιμές». Αυτές αποτελούν τερτίπια τα οποία έχει
ανάγκη το κράτος και όχι ο Θεός και οι Άγιοί Του. Και ως κράτος εννοώ και την
κρατούσα εκκλησία που πολλές φορές υποπίπτει στο ατόπημα της συνευρέσεως με την
κάθε λογής εξουσία προς ίδιον όφελος.
Πολλές, και περιττές ίσως, δημόσιες
συζητήσεις έγιναν με αφορμή τον ερχομό του ιερού λειψάνου της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Βαρβάρας. Ας έχει ο
καθένας την άποψή του, θεμιτό. Για μιαν ανοχή απέναντι στον άλλον παλεύουμε, όσοι
παλεύουμε. Επίσης ας έχει ανοχή και το κοινό που δεν πιστεύει απέναντι σ’ εμάς
που πιστεύουμε, κατανοώντας ότι για τους
Χριστιανούς τα λείψανα των Αγίων δεν είναι μόνο κειμήλια της δόξας του Θεού αλλά
και το υλικό αποτύπωμα αγαπημένων προσώπων, διότι αυτό είναι οι Άγιοι για μας,
πρόσωπα αγαπημένα, φίλοι του Χριστού που μεσιτεύουν για χάρη μας, που τους παρακαλάμε
για βοήθεια, που στα πόδια και τις πλάτες τους ακουμπάμε το φορτίο της ανέχειάς
μας. Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα Νοσοκομεία ονομάστηκαν με ονόματα Αγίων…
Ας λείπουν λοιπόν οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί και ας είναι η σιωπή μια απόδειξη
της ευφυΐας και του φρονήματος όσων ευαγγελίζονται την ελευθερία και την ανεξιθρησκία
ως αγαθό για όλους.
Ας προστατέψει όμως και η εκκλησία
τα αγαθά Της, τα μυστήριά Της, τα Άγιά Της από την εμπορία και την εκμετάλλευση…
και δεν χρειάζεται να το αναλύσω, όλοι γνωρίζουμε τι εννοώ.
Βοήθειά μας και τω Θεώ δόξα.