Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα προσωνύμια της Παναγίας…



Άβυσσος ευσπλαχνίας, Άγαμος, Αγάπη, Αγία Σιών, Αγία αγίων μεγαλύτερη, Αγία Ζώνη, Αγία Σκέπη, Αγιοτέραν, Αγνή, Αγνείας ηώς, Αγλάισμα μητέρων, Αδαμιαία, Αδιάβατος θάλασσα, Αδιόδωτος Πύλη, Αειμακάριστος, Αειπάρθενος, Αέναος Κρήνη, Αινετή, Αιτία αγαθών, Αληθινή, Ακάθιστος ύμνος, Ακαταίσχυντος, Ακήρατος, Ακήρατη φυτοφόρος, Ακοίμητος, Ακοή, Ακρωτήρι καλής ελπίδας, Ακτίς νοητού ηλίου, Άμεμπτος, Αμετάθετος Ελπίς, Άμπελος, Άλας αρετών, Αλόχευτη λοχεία, Αμπέλι θεογεώργητο, Αμνάς, Αμόλυντος, Άμωμος, Ανακεφαλαίωση Χαρίτων,
Άνασσα, αναιρέτις αράς, Ανήροτος χώρα, Άνθος αμάραντον, Άνθος αφθαρσίας, Άνθος Χριστόν βλαστήσασα, Ανοικτήριον Παραδείσου, Άξιον Εστί, Αξιομακάριστος, Απείρανδρος, Απειρόγαμος, Απειρόκακη, Απίστων αμφίβολον άκουσμα, Απόρθητο τείχος Βασιλείας, Αρετής εικόνα, Άρνηση κάθε κακίας, Άρρητος σοφία, Άρουρα ευφορίας οικτιρμών, Άρτος ζωής, Αρχαία, Αρχιστράτηγος, Αρχηγός σωτηρίας, Ασίγαστο στόμα, Άσμα ασμάτων, Άσμα αγγέλων, Άσμα τρισεράσμιο, Ασπασμός άνωθεν, Άσπιλος, Άσπορος Βλάστησις, Αστέρα, Άστρον άδυτον, Ασύγκριτος, Αυγή, Αυλήν, Άφλεκτος Βάτος, Άφθορος, Αχείμαστος όρμος, Άχραντος.



Βαθεία, Βακτηρία, Βασιλεία, Βασίλισσα, Βασιλομήτωρ, Βάτος, Βελτίστη, Βίβλος θεού, Βιωφελής, Βλύσασα ύδωρ ζωής, Βοηθεία, Βοηθός, Βολίς αδύτου φέγγους, Βουλή, Βραβείο.

Γαλήνιος, Γαληνοτάτη, Γεννημένη θεώ, Γέννημα ευγενές, Γέρας σωτηρίας, Γέφυρα, Γη της επαγγελίας, Γη των πράων, Γηθόσυνος, Γλυκυδερκής, Γλυκύθυμος, Γλυκυτάτη, Γρήγορος, Γυναίκα αναμάρτητη.







Δαβιτική, Δαιμονοκαθαιρέτις, Δακρυρροούσα, Δάμαλιν, Δακρυοαναιρέτις, Δεδοξασμένη, Δείλι αμαρτίας, Δένδρο αγλαόκαρπον, Δεομένη, Δέσποινα, Δημοχαρής, Διάδημα, Διάκονος μεγίστου μυστηρίου, Διασώζουσα, Δικαιωτάτη, Δότειρα ελευθερίας, Δοχείον σοφίας θεού, Δοχείον χαράς.

Είσοδος, Εκλεγμένη, Εκλεκτή, Ελεήμων, Έλευση, Ελπίδα, Έμψυχος ναός, Έμψυχον τράπεζαν, Ενδιαίτημα, Ενδοξότερα, Ένθεος, Ένθεον ταμείον, Ενούσα προς ουρανόν, Έξοχη, Επέραστος, Επιθυμία ψυχών, Επίκουρος, Επίσκεψη, Επουράνιος πύλη, Ερασμιωτάτη, Έρεισμα πίστεως, Ευγενής, Ευδοκία θνητών, Ευθαλής και ευώδης λειμών, Ευλογημένη, Ευλογητή, Εύπαις, Εύσπλαχνη, Ευσχήμων, Εύψυχος βίβλος Χριστού, Εύχος όλων των μακάρων.


Ζεφύριος αύρα, Ζείδωρος πηγή, Ζητητή πάσι, Ζωάρκεια, Ζωαρχική, Ζωήρρυτος, Ζωηφόρος, Ζωοδότις, Ζωή, Ζωοπάροχος τράπεζα, Ζωοποιός, Ζωοπόρος, Ζώσα και άφθονος πηγή.

Ηγουμένη, Ηδεία, Ηδύπνους, Ηίκοσμος, Ηπία, Ηλιόκαλλος, Ηλιόμορφος, Ηλιοτόκος, Ηλιοστάλακτος Θρόνος, Ήμερος, Ημίθεος.


Θεραπεία, Θεία δύναμις, Θεογεννήτωρ, Θεογνωσία, Θεοδόξαστη, Θεοδρόμος αστήρ, Θεοειδής, Θεοκυήτωρ, Θεόληπτος, Θεομακάριστη, Θεομήτωρ, Θεόνυμφος, Θεόπαιδα, Θεού αγίασμα, Θεού δοχείον, Θεουργός, Θεόφρων, Θεοστρεφής, Θεοτόκος, Θεουργία, Θεοχαρίτωτον, Θεσπεσία, Θησαυρός, Θυμίαμα, Θυμιατήριον, Θύραν, Θύρα ελέους, Θόμβος σκοτίων, Θρόνος.


Ιατήρ ανθρώπων, Ιατρός, Ιερομύστις, Ιερά, Ικετηρία, Ικερόεσσα, Ιλασμός ψυχής, Ιλαστήριον, Ιλεως,Ίαμα, Ισραηλίτις, Ισχυρά.




ΚαθέδραΒασιλέως, Καθαίρεσις θανάτου, Καλή, Καλλίνικος, Καρπός δικαιων, Κατάκαρπος ελαία, Καταφύγιον, Κατευοδότρα, Καύχημα αποστολικό, Κεχαρισμένη θεώ, Κεχαριτωμένη, Κηδεμών, Κήπος, Κιβωτός αγία, Κιβωτός αρετών, Κλεις βασιλείας, Κλέος, Κλήση, Κλίμαξ, Κλίνη Κρατίστη, Κράτος, Κρήνη αείρρους, Κρίνον, Κρουνός χαρίτων, Κολυμβήθρα ζωής, Κόρη, Κόρη γαλουχός, Κορυφή, Κοσμοπόθητος, Κυρά, Κυρία, Κυρία των Αγγέλων, Κυρία των Δακρύων, Κυρία πάγχρυση, Κυριοτόκος, Κυήσασα ποιητήν, Κυοφορία χαράς.

Λαβίς, Λαοδηγήτρια, Λαμπάδιον θεού, Λαμπάς, Λαμπηδών, Λαμπραυγεστάτη, Λαμπρή, Λαμπροτάτη, Λαμπρότητα, Λαμπτήρ, Λαοχαρής, Λιμήν ψυχών, Λυπητερή, Λυσιτελής, Λύση κατάρας, Λύτρωση, Λυχνία σεπτή, Λώϊον.


Μακαρία, Μάνα, Μάννα, Μαρία, Μαριάμ, Μεγαλόχαρη, Μεγαλείο, Μεγίστη, Μελίρρυτη, Μελωδία, Μεσίτρια, Μήλον εύοσμον, Μητέρα, Μήτηρ αειζωίας, Μήτηρ της Ζωής, Μήτηρ Θεού, Μήτηρ των Πιστών, Μήτηρ σοφίας, Μήτηρ Χριστού, Μητρόθεος, Μητροπάρθενος, Μονή αγία, Μόνη τεκούσα θεόν, Μονογενής, Μυρίπνοος, Μυριώνυμος, Μύρον, Μυστήριον, Μύστις θεϊκής βουλής.




Ναός, Ναυς καταδυομένη, Νεάνις αγνή, Νεολαία, Νεουργός, Νεοφανείσα, Νεφέλη φωτός, Νήδυμος, Νηοχαρής, Νοερά, Νους αστράπτων, Νύμφη ανύμφευτος, Νυμφόστολος.

Ξανθή, Ξεναγός, Ξένη κιβωτός, Ξένιος, Ξενοβλήτης, Ξενώνας, Ξοανοκαταλύτις, Ξυλλήπτωρ, Ξυλοκέρισσα, Ξύλον ζωής, Ξυνήγορος.


Οδός ζωής, Οικειωτάτη, Οίκημα πανάγιον, Οικτίρμων, Όλβιος, Ολβιοδότης, Ολκάδα, Όμμα ανύσταχτον, Ομόθεος, Οξεία αντίληψις, Όρθρος φαεινός, Όρμαχος, Όρος, Ορφανών βοηθός, Οσία, Οσμή ευωδίας, Ουρανία, Ουρανός, Όχημα πανάγιον, Οχυρό, Οχύρωμα.


Παγκόσμια χαρά, Παμφιλτάτη, Πάναγνος, Πανάμωμος, Πανάχραντη, Πανσέβαστη, Πάνσεμνη, Πάνσεπτη, Πάνσοφος, Παντευλόγητος, Παντευλογημένη, Παντοβλέπουσα, Παντοία, Παντοκρατόρισσα, Πανύμνητη, Πανυπέραγνη, Πανυπερεύσπλαχνη, Παρθένος, Παρθενίας κειμήλιον, Παρηγορίτισσα, Παυσολύπη, Πηγή ελέους, Παναγιότατη, Πανάφθορη, Πανθαύμαστος, Παράδεισος, Παρρησία θνητών, Παστάδαν, Περιβεβλημένη, Περιστεράν, Πέτραν, Πηγάσασα ζωή, Πλάκα θεόγραφη, Πλούτος, Ποδηγέτης, Πόκος, Πόλιν, Πρέσβειρα, Πρεσβεία θερμή, Προπύργιο, Πολυέλεος, Πολύφωτος λυχνία, Πορείο, Ποταμός αρωμάτων, Πραεία, Πραότατη, Προστάτις, Πρέσβης πιστών, Προαναγγελόμενη, Πρόξενος ζωής, Προσφύγιο, Πύλη δωδεκάτειχη, Πύργος άσειστος, Πύρινον στύλον, Πυρίμορφη.




Ράβδος, Ραγδαία, Ρείθρον αφθαρσίας, Ρηιστή, Ρητή, Ρίζα του Ίεσσαί, Ροδοειδής, Ρυσίκοσμος, Ρύσιος, Ρύστις, Ρυτήριος, Ρωμαλέα, Ρωμαία.

Σεβασμία, Σεβάσμιο καύχημα, Σελήνη, Σέμνωμα, Σεραφείμ, Σκάλα, Σκέπη του κόσμου, Σκηνή, Σκήπτρον κράτιστον, Στήλη φωτεινή, Σοφία, Στάμνος, Στόμα μελισταγές, Στρατηλάτισσα, Στρατηγός, Στρουθίον καθαρότατον, Σύμμαχος, Συναπτική, Συνεκτική, Συνοδεία, Συντριμμός θανάτου, Σύντροφος, Συστατική, Σώμα θείο, Σώμα θεοδόχο, Σωματώσασα θεόν, Σωρός καλών, Σώτηρα.


Ταμειούχος, Τέλεια, Τεθλιμμένη, Τείχος, Τέμενος, Τέξασα φως, Τερατουργός, Τηλαυγής, Τιμαλφεστάτη, Τιμιωτάτη, Τράπεζα, Τρισέληνος, Τρισσολαμπής, Τριτογενής, Τροπαιούχος, Τροφός, Τόκος θαυμάτων, Τροπαιούχος, Τραύμα δαιμόνων, Τρυγών, Τρυφερή, Τιμή μόνη, Ταμείο ζωής.




Υγεία,Υμνουμένη, Υμνωδία αγγέλων, Υπακούουσα, Υπεράγαθος, Υπεραγία, Υπεραγιασμένη, Υπερδεδοξασμένη, Υπέρμαχος, Υπέρφωτος, Υπεράμωμος, Υπερένδοξη, Υπερευλογημένη, Υπερέχουσα εν γυναιξί, Υπερύμνητη, Υπερφέρουσα, Υπερφυής, Υπέρφωτος, Υψενή, Υψηλοτέραν, Ύψιστος, Υψικάθεδρος, Ύψωμα.

Φανώτατη, Φίλαγνος, Φιλάνθρωπος, Φιλανθρωπότατη, Φιλεύσπλαχνος, Φίλη, Φιλομήτωρ, Φιλτάτη, Φλογερωτέρα, Φλογοφόρος, Φρέαρ ζωής, Φρονημάδα, Φυλακτήριο, Φυσίζωος, Φωσφόρος, Φως άδυτον, Φως ψυχής, Φωστήρας, Φωτεινή, Φωτογενής, Φωτοδόχος, Φωτοκυήτωρ, Φωτολάμπουσα, Φωτώνυμη.


Χαιρετισμών, Χαρά των Αρχαγγέλων, Χαρά παγκόσμια, Χαρά πάντων, Χαρίεις, Χαρίεσσα, Χάρις, Χάρισμα της Αγίας Τριάδος, Χαριτοβλύτις, Χαριτόβρυτη, Χαριτωμένη, Χαρμονή, Χαρωπός, Χερουβείμ, Χρηστή, Χιλιασμένη, Χορηγία, Χορός χαρίτων, Χρεωλύτις, Χριστοανθής ρίζα, Χριστοτόκος, Χριστομάννα, Χριστοτερπής, Χριστόφορη, Χρυσόμορφος, Χρυσοπαντάνασσα, Χρυσόπεπλος, Χρυσαυγή, Χωρίον Χωρίων.


Ψαλματοδόχος, Ψαλμοφιλής, Ψαλτή, Ψευδομισής, Ψήχαγνος, Ψυχαγωγός, Ψυχαποδόχος, Ψυχωφελής.


Ωδή, Ωδίνες αλόχευτοι, Ωκεανός, Ώρα, Ωράισμα τερπνό, Ωραιότητα, Ωραιοτάτη, Ωριόπαις, Ωφέλιμος.


Αγαπημένες Παναγιές και στο Ω-ΜΕΓΑ μου η Παναγιά δια χειρός ΣΟΥ Γιώργο Ζουγανέλη, Προσευχή πολυγράμματος και άφωνη στο αλφαβητάρι των ευχών Της. 

Σώσε Κυρά και Πρόφταξε...

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγιογραφώντας την Θεοτόκο - κείμενο της αγιογράφου Μαρίας Σκηνίτη

Ο εικονογραφικός τύπος της Θεοτόκου εικονίζεται στον χώρο της Εκκλησίας στο τέμπλο του Ναού και μέσα στο Ιερό σαν πλατυτέρα, μεσολαβήτρια ανάμεσα στους ανθρώπους και τον Χριστό. Όλοι οι εικονογραφικοί τύποι της Θεοτόκου είναι παραλλαγή της Πλατυτέρας και της Οδηγήτριας. Η παράδοση θέλει τον Απόστολο Λουκά να την ζωγραφίζει πρώτος. Το «σοβαρό και γλυκό εικόνισμα», όπως αποκαλεί ο Φώτης Κόντογλου την εικόνα Της, δεν έχει κανέναν εικαστικό χαρακτήρα. Το πρόσωπό Της λεπτό, με βλέμμα που χαρακτηρίζεται από χαρμολύπη, μακριά λεπτά φρύδια σε σκουροκόκκινη απόχρωση, λεπτή μύτη, μικρό στόμα και ο κεκρύφαλος, το μαντήλι δηλαδή, κρύβει τα μαλλιά της. Λαιμός μακρύς, λεπτά χέρια και μικρά αυτιά. Τα γεμάτα χαρμολύπη μάτια Της κοιτάζουν με αγάπη και εγκαρτέρηση, η λεπτή μύτη δείχνει ευθύτητα και αρχοντιά, τα λεπτά χείλη, εγκράτεια και σοβαρότητα. Τα καλυμμένα μαλλιά, σωφροσύνη και σεμνότητα. Το χρώμα του ρούχου Της, βαθύ κόκκινο. Τρία αστέρια που φέρει πάντα, ένα στο κεφάλι

Γενεές δεκατέσσερεις ή τι γυρεύουν μερικές πόρνες και μοιχαλίδες στην γενεαλογία του Ιησού;

Γιατί στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρονται ανάμεσα σε τόσους άνδρες και τέσσερεις προγόνισσες του Ιησού; Υπάρχει κάτι που «δεν πάει καλά» με εκείνες; Μήπως κάτι θέλει να μας πει ο Ευαγγελιστής και βεβαίως η Εκκλησία που επέλεξε να διαβάζεται αυτό το απόσπασμα μια Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα; Την Κυριακή προ των Χριστουγέννων η Εκκλησία τιμά τους άγιους προπάτορες, την γενεαλογία του Χριστού. Από Αδάμ την διαβάζουμε στον Λουκά και από Αβραάμ στον Ματθαίο. Το Ευαγγέλιο του Λουκά ξεκινά από τον Ιωσήφ τον μνηστήρα της Μαρίας, αναφερόμενο στις γεννήσεις: «Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς Ἰωσήφ, τοῦ Ἡλί» [1] και του του Ματθαίου από τον Αβραάμ: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ». [2] Στόχος βεβαίως των Ευαγγελιστών, οι οποίοι πρώτα απευθύνουν τα κείμενά τους στις κοινότητες των εξ Ιουδαίων Χριστιανών, είναι να πείσουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας και ότι στο πρόσωπό Του εκπληρώνονται οι προφητείες τη

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος...

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο ποιμένας των ποιμένων... Ο χρυσόλαλος, ο μελίρρυτος, ο αηδονόλαλος, ο πολυγραφότατος, ο ηδύφθογγος, ο μελιστάλαχτος, ο μελίφθογγος, ο ακάματος, ο διδακτικός, ο ερμηνευτής, ο Θεολόγος, ο Θεόσοφος, ο πολυεπίκαιρος, ο ευθύβολος, ο εύστοχος, ο ακριβής, ο ορθόφρων, ο παραινετικός, ο συγχωρητικός, ο εκκλησιαστικός, ο μυστηριακός, ο ευχαριστηριακός. Ο αγαπημένος άγιος… Δυο λόγια* για το ποιμαντικό έργο ετούτου του επιστήμονα της ιεροσύνης, ευγνωμοσύνης ένεκα… Ο ποιμαντικός βίος του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου από τις πηγές Η Βυζαντινή ιστορία και χρονογραφία παραθέτει πολλαπλές αναφορές στο ποιμαντικό έργο του Χρυσοστόμου. Χαρακτηριστικά, ο Θεοφάνης ο Ομολογητής γράφει: «Ιωάννης δε, ο μέγας διδάσκαλος, κατεφώτησεν ου μόνον την εκκλησίαν Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και Θράκης και Ασίας και Πόντου, ώστε και προ της αγίας εν Χαλκηδόνι συνόδου των εκκλησιών τούτων ο Κωνσταντινουπόλεως ήρχεν.» [1] . Ο εκκλησιαστικός Ιωάννη