Η Χώρα του Αχωρήτου...

Με αφορμή τα γεγονότα στην Καβάλα ,  να σημειώσουμε εδώ μερικά μόνο για το θέμα.... με  την ελπίδα η ανθρωπότητα να πάψει να ματώνει εξαιτίας της θρησκευτικής πίστης.  Το άστρο του Δαυίδ είναι και δικό μας άστρο. Ο Δαυίδ είναι και δικό μας ιερό πρόσωπο. Ας μην ξεχνάμε ότι κόσμημα και καρδιά του Ψαλτηρίου είναι οι Ψαλμοί του και εμείς τον αποκαλούμε Προφήτη και Βασιλέα Δαβίδ.  Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι ο Ιησούς ανέτειλε ως άστρο εξ Ιακώβ και αυτό αποτυπώνεται στο Βιβλίο των Αριθμών 27:17 και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι για μας τους Χριστιανούς από το "σπέρμα" του Δαυίδ κατάγεται σαρκικά ο Χρ ιστός αφού η Παναγία ανήκει στην γενιά του και η Βασιλεία του Χριστού άρα και της γενιάς του Δαυίδ περιγράφεται ως αιώνια στον 88ο Ψαλμό (ὤμοσα Δαυΐδ τῷ δούλῳ μου· ἕως τοῦ αἰῶνος ἑτοιμάσω τὸ σπέρμα σου καὶ οἰκοδομήσω εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τὸν θρόνον σου) αλλά και στο Κατά Λουκάν ευαγγέλιο, 1, 31-33.... τα υπόλοιπα φοβικά και δεισιδαιμονικά αλλά και απαράδεκτα προσβάλουν ...

Τα Άγια λείψανα, τα οποία τιμά η Εκκλησία και η τιμή αυτή είναι μέρος της πίστης και της παράδοσής μας, δεν χρειάζονται κανενός είδους «κρατικές τιμές». Αυτές αποτελούν τερτίπια τα οποία έχει ανάγκη το κράτος και όχι ο Θεός και οι Άγιοί Του. Και ως κράτος εννοώ και την κρατούσα εκκλησία που πολλές φορές υποπίπτει στο ατόπημα της συνευρέσεως με την κάθε λογής εξουσία προς ίδιον όφελος. Πολλές, και περιττές ίσως, δημόσιες συζητήσεις έγιναν με αφορμή τον ερχομό του ιερού λειψάνου της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Βαρβάρας. Ας έχει ο καθένας την άποψή του, θεμιτό. Για μιαν ανοχή απέναντι στον άλλον παλεύουμε, όσοι παλεύουμε. Επίσης ας έχει ανοχή και το κοινό που δεν πιστεύει απέναντι σ’ εμάς που πιστεύουμε,  κατανοώντας ότι για τους Χριστιανούς τα λείψανα των Αγίων δεν είναι μόνο κειμήλια της δόξας του Θεού αλλά και το υλικό αποτύπωμα αγαπημένων προσώπων, διότι αυτό είναι οι Άγιοι για μας, πρόσωπα αγαπημένα, φίλοι του Χριστού που μεσιτεύουν για χάρη μας, που τους παρακαλάμε για βοήθεια...